SENTURK

YUNUS EMRE  ŞİİR VE SÖZLERİN  GÜZEL BULDUKLARIMIZ

·         Söze târîh yedi yüz yediydi,

 Yunus cânı bu yolda fidîyidi.

·         Tehî görmen kimseyi hiç kimsene boş değil,

 Eksiklik ile nazar erenlere hoş değil.

·         İlim ilim bilmektir,

ilim kendin bilmektir,

Sen kendini bilmezsen,

Bu nice okumaktır.

·         Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder,

Katı taşı mum eder

·         Beni bende demen bende değilem,

Bir ben vardır bende benden içeri.

·         Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.

Yaratılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü.

·         Benlik davasını bırak,

Muhabbetten olma ırak,

Sevgi ile dolsun yürek,

Hoşgörülü olmaya bak…

·         Ne varlığa sevinirim,

Ne yokluğa yerinirim.

Aşkın ile avunurum;

Bana seni gerek seni.

·         Ana rahminden geldik pazara,

 Bir kefen aldık döndük mezara.

·         Ya Rabbena hayreyle,

Muhammed’e yâr eyle,

Kabrimizi nur eyle,

Kabre vardığım gece.

·         Ölümden ne korkarsın,

Korkma ebedi varsın.

·         Dünya yalan kardeşim, dünya yalan!

Var mı yalan dünyada bakî kalan.

Mal da yalan, mülk de yalan.

Var biraz da sen oyalan.

·         Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır…

·         Hoştur bana senden gelen.

Ya gonca gül yahut diken.

Ya hayattır yahut kefen.

ârın da hoş, nurun da hoş.

Kahrın da hoş, lütfun da hoş.

·         ZuIüm iIe abad oIanın akıbeti berbad oIur.

·         Biz geImedik dava için,

Bizim işimiz sevda için,

Dostun evi gönüIIerdir,

GönüIIer yapmaya geIdik.

·         Hiç hata yapmayan insan,

Hiçbir şey yapmayan insandır.

Ve hayatta en büyük hata,

Kendini hatasız sanmaktır.

·         Bir kez gönüI yıktın ise

Bu kıIdığın namaz değiI,

Yetmiş iki miIIet dahi

EIin, yüzün, yumaz değiI.

·         Olsun be aldırma Yaradan yardır.

Sanma ki zalimin ettiği kârdır.

Mazlumun ahı indirir şâhı

Her şeyin bir vakti vardır.

• Az söz erin yüküdür,

çok söz hayvan yüküdür.

• Ey hayat ırmağından su içenler!

Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor.

Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?

• Bir bahçeye giremezsen,

Durup seyran eyleme.

Bir gönül yapamazsan,

Yıkıp viran eyleme.

• Elif okuduk ötürü,

        Pazar eyledik götürü,

Yaratılmışı hoş gördük,

Yaratandan ötürü.

• Ya elim al kaldır beni.

Ya vaslına erdir beni.

Çok ağlattın güldür beni.

Gel gör beni aşk neyledi.

• Eğer hor eğer hürmet Kişiye sözden gelir.

Zehr ile pişen aşı Yemeğe kim gelir.

• Mansur’um, uş dâra geldim,

Yusuf’um, pazara geldim.

Aslanım, şikâra geldim,

Velâkin yatağım orda. 

• Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.

Bu dünyaya gelen gider.

Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?

Bu dünyaya gelen gider.

• Ey Yunus Hakk’ı bilen söylemez hergiz yalan,

ikilik ile gelen doğru yol bulmuş değil.